Λβιβ ή Λβοφ

(ουκραν. Lviv, πολων. Lwόw, γερμ. Lemberg). Πόλη (732.000 κάτ. το 2001) της Δημοκρατίας της Ουκρανίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας (21.800 τ. χλμ., 2.626.500 κάτ.). Είναι χτισμένη κοντά στον ποταμό Πολτέφ, μικρό παραπόταμο του Μπουγκ (παραπόταμου του Δνείστερου) και βρίσκεται 470 χλμ. Δ του Κιέβου. Αποτελεί σπουδαίο οδικό και σιδηροδρομικό κόμβο, καθώς και ακμαίο εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο (μηχανουργία, υφαντουργία, βιομηχανία τροφίμων, χημικών και πετροχημικών προϊόντων, λιπασμάτων και κεραμικής). Παρά τις πολλαπλές ιστορικές περιπέτειές της, η πόλη διατηρεί πολλά από τα μνημεία της, άλλα δυτικού και άλλα ανατολικού ύφους. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται δύο σπουδαίοι καθεδρικοί ναοί (ο καθολικός και ο αρμενικός, και οι δύο του 14ου αι.), η εκκλησία των ιησουιτών του 16ου αι. καθώς και διάφορα μέγαρα σε ρυθμό Αναγέννησης και μπαρόκ. Το Λ. είναι επίσης αξιόλογο πολιτιστικό κέντρο, με πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε το 1658, πολυάριθμα ανώτερα ιδρύματα και μία από τις πλουσιότερες βιβλιοθήκες της Ουκρανίας. Ιστορία. Το Λ. ιδρύθηκε γύρω στο 1250 από τον πρίγκιπα της Γαλικίας Λεβ (με το όνομα του oποίου συνδέεται η ονομασία του) ως φρούριο. Έπειτα καταστράφηκε από τους Λιθουανούς και ξαναχτίστηκε από τον Καζιμίρ τον Μεγάλο, βασιλιά της Πολωνίας, ο οποίος το όρισε πρωτεύουσα της πολωνικής περιοχής της Ρουθηνίας. Το γεγονός σηματοδότησε την οικονομική ανάπτυξη της πόλης λόγω του εμπορίου, χωρίς να υποσκελιστεί και η στρατιωτική της σημασία. Το Λ. κατόρθωσε να αποκρούσει επανειλημμένες επιδρομές και επιθέσεις Τατάρων, Ρώσων και Τούρκων, όμως κατακτήθηκε το 1704 από τους Σουηδούς και έκτοτε άρχισε η παρακμή του. Μετά τον πρώτο διαμελισμό της Πολωνίας (1772), το Λ. έγινε αυστριακή πρωτεύουσα της Γαλικίας. Η οικονομική του ανάπτυξη επιταχύνθηκε, όταν το 1870 εξασφάλισε την εσωτερική του αυτονομία. Κατά το τέλος του A’ Παγκοσμίου πολέμου υπήρξε για έναν χρόνο πρωτεύουσα της ανεξάρτητης δημοκρατίας της Ουκρανίας, αλλά επέστρεψε στην Πολωνία το 1920. Οι Γερμανοί το κατέλαβαν την περίοδο 1941-44 και αποδεκάτισαν τον πληθυσμό του, ενώ το 1945 επέστρεψε οριστικά στην επικυριαρχία της πρώην ΕΣΣΔ και το 1991 αποτέλεσε τμήμα της ανεξάρτητης πλέον Ουκρανίας, οπότε μετονομάστηκε σε Λβιβ (από Λβοφ). Μνημείο του ποιητή Άνταμ Μιτσκιέβιτς, στην πόλη Λβοφ της Ουκρανίας.